Kilka chwil, a tort na stole po prostu znika. Przepis. Zajrzyj niżej.

Napoleon – wyłaniający się z mgły przeszłości deser o niepowtarzalnej historii. Francja XVII wieku nosi dumnie tytuł matki tego słodkiego dziecka, które jednak czerpie swe imię z Neapolu.

W miarę upływu czasu, tort ten przeobraził swoją nazwę w hołd dla cesarza Napoleona Bonaparte. Pomimo, że różne kultury znały jego wykonanie, historia ciasta napoleońskiego jest nie do podrobienia.

Nasycone kremem, złożone z wielu warstw, z kruchą posypką na wierzchu – to Napoleon, często podawany na świątecznym stole w dawnych czasach, zwłaszcza podczas zimy. Biały puch cukrowy zdobiący wierzch miał na celu przypominać śnieg.

Ale jak wykreować ten kulinarny klejnot? Przedstawiamy listę składników:

• 1 łyżka octu,
• 1 łyżeczka soli,
• 3 łyżki cukru,
• 6 jaj,
• 500 g margaryny,
• 4,5 szklanki mąki,
• 1 l mleka,
• wanilia do smaku.

A oto tajemniczy proces przygotowania:

Zaczynamy od stworzenia dwóch rodzajów ciasta. Pierwsze jest mieszanką dwóch jajek, sody z octem i 2,5 szklanki mąki. Drugie wymaga margaryny, zmieszanej z resztą mąki do konsystencji okruchów.

Pierwsze ciasto cienko rozwałkowujemy, pokrywamy okruchami, składamy na pół i ponownie rozwijamy – tę operację powtarzamy cztery razy. Następnie ciasto dzielimy na 8 części i odsyłamy na trzygodzinną wizytę do lodówki.

Z tak przygotowanego ciasta tworzymy cienkie placki, które pieczemy przez około 20 minut w temperaturze 180 stopni. Nadszedł czas na krem! Ubijamy 4 jajka z cukrem, 4 łyżkami mąki oraz wanilią. Powoli dolewamy mleko, ciągle mieszając. Gotujemy do momentu, gdy krem zacznie gęstnieć.

Na koniec – składamy nasz kulinarny majstersztyk, delikatnie smarując ciasto kremem. Jedną z warstw kruszymy i posypujemy nią szczyt deseru.

To jest przepis, który nasze babcie znały jak własną kieszeń. Wcale nie jest to dziwne – jest prosty i łatwy do zapamiętania. Może na pierwszy rzut oka wydaje się skomplikowany, ale dla prawdziwych fanów tego deseru, nie ma przeszkód nie do pokonania!